Bhagavad Gita: Chapter 1, Verse 29-31

வேப¹து²ஶ்ச¹ ஶரீரே மே ரோமஹர்ஷஶ்ச¹ஜாயதே¹|| 29 ||
கா³ண்டீ³வம் ஸ்ரம்ஸதே¹ ஹஸ்தா¹த்¹த்¹வக்¹சை¹வ ப¹ரித³ஹ்யதே¹ |

ந ச¹ ஶக்¹னோம்யவஸ்தா²து¹ம் ப்⁴ரமதீ¹வ ச¹ மே மன: || 30 ||
நிமித்¹தா¹னி ச¹ ப¹ஶ்யாமி விப¹ரீதா¹னி கே¹ஶவ |

ந ச¹ ஶ்ரேயோனுப¹ஶ்யாமி ஹத்¹வா ஸ்வஜனமாஹவே || 31 ||

வேபதுஹு—--நடுங்குகிறது; ச—-மற்றும்; ஶரீரே-—-உடலில்; மே-—என்; ரோமஹர்ஷஶ்ச ஜாயதே-— மயிர்கூச்செரிகிறது; காண்டீவம்-—-அர்ஜுனனின் வில்; ஸ்ரம்ஸதே--—நழுவுகிறது; ஹஸ்தாத்-—(என்) கைகளிலிருந்து; த்வக்-—சருமம்; ச-—மற்றும்; ஏவ----மிகவும்; பரிதஹ்யதே—--எரிகின்றது; ந---ஒருபோதும் இல்லை ச--—மற்றும்; ஶக்னோமி-—-என்னால் இயலும்; அவஸ்தாதும்--—நிலையாக நிற்க; ப்ரமதீ இவ—-சுழல்வது போல்; ச--—மற்றும்; மே---என் மனஹ----மனம்; நிமித்தானி-—-சகுனங்களை; ச--—மற்றும்; பஶ்யாமி----பார்க்கின்றேன்; விபரீதானி—--துரதிருஷ்டவசமான; கேஶவ---கேஶீ எனும் அரக்கனை அழித்த ஶ்ரீ கிருஷ்ணர்; ந---ஒருபோதும் இல்லை; ச—மற்றும்; ஶ்ரேயஹ—-நல்லதை; ‌அனுபஶ்யாமி----எதிர்நோக்குகிறேன்; ஹத்வா----அழித்து; ஸ்வஜனம்----நம்முடையவர்களை; ஆஹவே—--போரில் (ந—ஶக்னோமி—-என்னால் இயலவில்லை; ந-அனுபஶ்யாமி---முன்பார்க்கவில்லை)

Translation

BG 1.29-31: என் உடல் முழுதும் சிலிர்த்து நடுங்குகிறது. எனது வில்லான ‘கா³ண்டீ³வ¹ம்’ என் கையிலிருந்து நழுவுகிறது; எனது சருமம் முழுவதும் எரிந்து கொண்டிருக்கிறது. ஊசலடும் என் மனம் குழப்பத்தில் சுழல்கிறது. என்னால் இனி என்னை நிலையாக வைத்திருக்க முடியவில்லை. கேஶீ என்ற அரக்கனை கொன்ற ஓ கிருஷ்ணா, நான் துரதிருஷ்டவசமான சகுனங்களை மட்டுமே பார்க்கிறேன். இந்த போரில் எனது சொந்த உறவினர்களைக் கொல்வதால் எந்த பயனும் வரும் என்பதை நான் எதிர்பார்க்கவில்லை.

Commentary

போரின் பின் விளைவுகளை நினைத்து அர்ஜுனன் கவலையும் வருத்தமும் அடைந்தார். சக்தி வாய்ந்த எதிரிகளை பயமுறுத்திய அதே காண்டீபம் என்ற அவரது வில் அவருடைய கையில் இருந்து நழுவ தொடங்கியது போரிடுவதை பாவச் செயலாக எண்ணிய அவர் மனம் தவித்தது. இந்த நிலையற்ற மனநிலையில், பேரழிவுகரமான தோல்விகளையும் உடனடி விளைவுகளையும் முன்னறிவிக்கும் மூட நம்பிக்கையான சகுனங்களை ஏற்றுக்கொள்ளும் நிலைக்கு அவர் இறங்கினார்.